 |
 |
oaza dzieci bożych
Oaza Dzieci Bożych
to jedna z grup Ruchu Światło-Życie,
którego założycielem był
ks. Franciszek Blachnicki
Kościół Katolicki po Soborze Watykańskim II wezwał wiernych świeckich do szerszego apostolstwa w świecie: głoszenia Ewangelii w środowisku, w którym żyje i rozwija się człowiek wierzący. Na to wezwanie odpowiedział w Polsce ksiądz Franciszek Blachnicki (1921-1987), jeden z pionierów wprowadzania soborowej odnowy w naszym kraju. Rozpoczął on działalność apostolską wśród dzieci, młodzieży i dorosłych. Działalność jego przypadła na czas panowania komunizmu w Polsce. Praca z młodzieżą miała na celu ubogacenie życia duchowego, które miało dokonać się przez głębsze uczestnictwo w liturgii, życie żywą wiarą każdego dnia. Owocem tego działania było powołanie do istnienia Ruchu Światło-Życie, który znany jest też z potocznej nazwy jako "Oaza".
Ruch gromadzi ludzi różnego wieku i powołania: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice oraz rodziny w gałęzi rodzinnej, jaką jest Domowy Kościół (nazywanej także Oazą Rodzin).
Dzieci na spotkaniach modlą się,słuchają Pisma Świętego, każde spotkanie poświęcone jest konkretnemu tematowi, po którym otrzymują karty do segregatorów oraz postanowienie ze spotkania. Na spotkaniach także rozwijają swoje zainteresowania , zdobywają nowe przyjaźnie poprzez zabawy, rysowanie, malowanie, śpiew, ciekawe wyjazdy.
Chcą być jak najlepszymi dziećmi Pana Boga
We wspólnocie jest czas, by bliżej poznać Jezusa, by uczyć się jak być Jego przyjacielem i jak stawać się coraz lepszym dzieckiem Boga. Jezus sam powiedział, że "gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w imię moje, tam Ja jestem pośród nich" (Mt 18,20). Przyjaciel Jezusa nie jest sam, bo żyje wraz z innymi w małej wspólnocie.
MAŁA ŚRUBKA
( bajka o tym, jak ważny jest każdy we wspólnocie)
W kadłubie pewnego olbrzymiego statku znajdowała się mała śrubka. Malutka i niezauważalna, która tak samo, jak wiele innych, równie mało ważnych śrubek, łączyła ze sobą dwie olbrzymie metalowe płyty.
Podczas długiej podróży przez Ocean Indyjski, mała śrubka stwierdziła, że ma już dosyć swojej szarej i przez nikogo nie zauważanej egzystencji (przez wiele lat nie znalazł się nikt, kto by za to wszystko, co robiła, powiedział chociażby małe "dziękuję"). Stwierdziła wówczas: "Mam tego dosyć! Odchodzę!". "Jeśli ty odejdziesz, odejdziemy również my!", powiedziały pozostałe śruby.
I rzeczywiście, zaledwie tylko mała śrubka zaczęła tańczyć po swoim niewielkim mieszkanku, również pozostałym przyszła ochota odkręcania się. W tym uwolnieniu pomagała im każda przypływająca fala.
Wówczas wszystkie gwoździe, które łączyły ze sobą kadłub statku protestowały: "W ten sposób również i my będziemy zmuszeni, aby porzucić swoje zajęcie...".
"Na miłość boską, opamiętajcie się!", krzyczały do śrub metalowe płyty. "Jeśli nie będzie nikogo, kto spowoduje, że będziemy się razem trzymać, nie uda nam się przeżyć!".
Bunt małej śrubki, która zaczęła odmawiać swojego obowiązku, zaraził w mgnieniu oka pozostałe części gigantycznego statku. Dziób statku, który wcześniej z odwagą przecinał potężne fale oceanu, zaczął nagle żałośnie skrzypieć i drżeć.
Wtedy to wszystkie płyty, więzy, listwy, śrubki, a nawet malutkie gwoździe, skierowały swoją odezwę do zbuntowanej śrubki, błagając ją, aby zechciała zaniechać swojego zamiaru: "Cały statek roztrzaska się, zatonie i nikt z nas nie zobaczy już więcej ojczyzny".
Dopiero wówczas mała śrubka poczuła się wreszcie zauważona, zrozumiała nagle, że jest kimś o wiele ważniejszym, niż myślała. Postanowiła oznajmić wszystkim, że zdecydowała pozostać na swoim miejscu.
B. Ferrero
ZAPRASZAMY
dzieci na nasze spotkania w każdą sobotę o godzinie 11.00 w budynku szkolnym
tutaj możesz zobaczyć niektóre karty pracy
tutaj możesz zobaczyć zdjęcia z naszych spotkań w latach 2003-2008
tutaj możesz zobaczyć zdjęcia z naszych spotkań w latach 2008-2010
tutaj możesz zobaczyć zdjęcia z naszych spotkań w latach 2010-2011
tutaj możesz zobaczyć zdjęcia z naszych spotkań w latach 2011-2012
tutaj możesz zobaczyć zdjęcia z naszych spotkań w latach 2012-2013
Opiekun Oazy: ks. Grzegorz Oleksik od 2016r.
pomaga: s. Danuta od 2012 r.
animatorka : Joanna Buczyńska od 2005 r.
lata poprzednie
opiekun:
ks.Paweł Roszyński (2014-2016)
ks.Michał Kuciński ( 2011- 2014)
ks. Krzysztof Bucik (2010 - 2011)
ks. Proboszcz Andrzej Pluta (2008 - 2010)
ks. Krzysztof Lauter (2003 - 2008)
pomagała: siostra Wiktoria (2007-2012)
pomagała: siostra Anna (2004 - 2007)
animatorki:
Joanna Korzeniewska ( 2003 - 2010)
Parafia Chrystusa Odkupiciela Człowieka w Olsztynie
ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego 11
10-456 Olsztyn
e-mail: kancelaria@redemptor.olsztyn.pl
Numer konta bankowego parafii:
BANK PEKAO SA
45 1240 1590 1111 0000 1452 4608
